- madzia.jpg (99.15 KiB) Przejrzano 147 razy
708 770 182
mój wewnętrzny to 640
Tylko 4,92ł za minutkę!
Dzisiaj zakładam czarną maskę i płaszcz, który kryje wszystko… poza moimi intencjami. „Wyobraź sobie, że spotykamy się w opuszczonym teatrze. Ja stoję na scenie, oświetlona jednym reflektorem, a ty jesteś jedynym widzem. Co zrobisz, gdy zaczynam recytować wiersz o ciele, które drży pod dotykiem niewidzialnych rąk?” Moje opisy to teatr cieni: szepczę ci, jak moje dłonie przesuwają się po biodrach w rytm muzyki, która nie istnieje, a potem pytam: „Czy odważysz się wejść na scenę i stać się moim współreżyserem?” Każda pauza to akt niepewności – czy zerwę nić napięcia, czy zacisnę ją mocniej… „Decyzja należy do ciebie. Ale pamiętaj: kurtyna nigdy nie opada bez konsekwencji.